- พื้นที่ของสถานีวิจัยสิ่งแวดล้อมสะแกราชมีป่าเต็งรัง(Dry Dipterocarp Forest) 18% พืชส่วนใหญ่เป็นวงศ์ยางนา(dipterocarpaceae) เช่น ต้นรัง(Shorea siamensis) ต้นเต็ง(Shorea obtusa) และกอไผ่ทึบ(Bamboo vietnamensis) สิ่งที่น่าสนใจคือป่าชนิดนี้เผาตามธรรมชาติทุกๆปีทำให้มีผู้lนใจมาเยี่ยมชมมากมาย
- ป่าดิบแล้ง(Dry Evergreen Forest)กินพื้นที่ถึง 60%ของสถานี พืชส่วนใหญ่คือต้นตะเคียนทอง(Hopea adorata) และต้นตะเคียนหิน(Hopea ferrea) เป็นป่าทึบที่มีพืชเตี้ยๆเช่นไม้พุ่มเจริญเติบโตน้อย และยังมีเถาวัลย์(vines)และไม้เถาเนื้อแข็ง(lianas)เลื้อยจากพื้นไปเกาะตามกิ่งไม้มากมาย สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมส่วนใหญ่ของสะแกราช เช่น หมีควาย(Asiatic black bears), แมวดาว(leopard cats), ชะมด(civets) และลิงลม (slow loris) ต่างอาศัยอยู่ในป่าชนิดนี้
- ป่าปลูก(Forest Plantation Regrowth) <18% เป็นป่าเกิดใหม่ พืชส่วนใหญ่คือพืชที่โตเร็วอย่างยูคาลิปตัส(Eucalyptus sp.)และต้นอะเคเชีย(Acacia sp.) ทั้งนี้เป็นป่าที่ช่วยให้ร่มเงาในการฟื้นฟูป่าดิบแล้งที่ทรุดโทรมลง
- ถิ่นที่อยู่อาศัยอื่นๆของสัตว์ เช่น ป่าไผ่ <1% และทุ่งหญ้า <3% ที่กระจายอยู่ระหว่างป่าชนิดต่างๆ
ที่สถานีมีปริมาณน้ำฝน 1,260 มิลลิเมตรต่อปี นอกจากนี้ยังมีถนนเล็กๆและแนวกันไฟเพื่อให้ง่ายต่อการสำรวจป่าตอนกลางคือรวมถึงการเข้าไปในกับดักที่อยู่ลึกเข้าไปในป่า ที่นี่เป็นที่ที่สะดวกสบายในการทำงานสำหรับผู้ที่มีทัศนคติที่ดีและรักในงานที่ทำรวมไปถึงมีความปลอดภัยสูงเพราะมีสัตว์ที่เป็นอันตรายถึงชีวิตเป็นจำนวนน้อย
ค่ายวิทยาศาสตร์และสิ่งแวดล้อม
ปีที่ผ่านมาทางสถานีได้รับการเยี่ยมชมจากนักเรียนมากกว่า 16,000 คน นักเรียนเหล่านี้เป็นเสมือนความหวังของอนาคตของเรา เราจึงมีความพยายามที่จะเข้าถึงทรัพยากรบุคคลเหล่านี้ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ อาสาสมัครของเราได้รับโอกาสทีจะถ่ายทอดงานวิจัยที่เราดำเนินการให้กับนักเรียนเหล่านี้ เป้าหมายของเราคือการปลูกฝังความตระหนักรู้และความรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อม